Historia
Dom Kultury (obecnie CKPiT) funkcjonuje w Poniatowej od 1974 roku. W latach osiemdziesiątych na bazie prężnie działającego klubu fabrycznego Zakładów Elektromaszynowych „Predom-EDA” powstał Zakładowy Dom Kultury. Istniała tu wówczas także Izba Pamięci i klub fotograficzno-filmowy FOKA. W latach 1974-1978 ZDK kierowała Anna Wierzbińska, 1978-1992 – Wanda Braksal, 1992-1996 – Sławomir Stefanek.
W 1980 r. założono zespół kabaretowy „Parodia Maxima” a dwa lata później powstał zespół śpiewaczy „Nadzieja”. Działalność kulturalna ZDK cieszyła się dużą popularnością wśród mieszkańców Poniatowej, którzy mogli aktywnie uczestniczyć w rozwoju kultury w naszym mieście. 1 września 1996 r. nastąpiło przejęcie ZDK przez Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury i utworzenie jednej placówki- Ośrodka Kultury z dyrektorem Ewą Kaziród-Bień.
W 2007 roku dyrektorem został Łukasz Król i w tym też roku na jego wniosek Rada Miejska w Poniatowej podjęła uchwałę o zmianie nazwy Ośrodka Kultury na Centrum Kultury, Promocji i Turystyki w Poniatowej. Centrum Kultury nieoficjalnie jest również nazywane „Klubową”, co ma związek z istniejącą tutaj klubokawiarnią o tej nazwie, będącą miejscem wieczornych spotkań towarzyskich. Od września 2009 roku dyrektorem placówki była Małgorzata Piskor, a wicedyrektorem – Sławomir Stefanek. Od lipca 2015 r. dyrektorem CKPiT jest Joanna Kawałek. Nasze Centrum zajmuje się nie tylko działalnością o charakterze „mainstreamowym”. Dajemy szansę również kulturze „niszowej”, starając się regularnie ją upowszechniać angażując w tę działalność zarówno młodych jak i starszych ludzi. Formy działania Centrum są odpowiedzią na potrzeby środowiska lokalnego oraz sposobem edukacji kulturalnej mieszkańców Poniatowej; organizowane są indywidualne oraz zbiorowe wystawy twórców amatorskiego ruchu artystycznego, stowarzyszenia, kluby i instytucje lokalne spotykają się na ważnych dla siebie uroczystościach, regularnie odbywają się akcje poboru krwi. W Centrum Kultury swoją siedzibę mają: Stowarzyszenie „Amazonki”, Rejonowy Oddział Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Stowarzyszenie Miłośników Śpiewu Chóralnego „Cum Musica”, Klub Żołnierzy Rezerwy „Snajper”, Poniatowskie Towarzystwo Fotograficzne oraz Koło Filatelistyczne z Poniatowej. Najbardziej spektakularne z imprez, które na stałe wpisują się w plan pracy Centrum to: Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Ogólnopolska Akcja „Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę”, Dni Miasta Poniatowej „Poniato-wianki”, Turniej Brydża Sportowego o Puchar Burmistrza Poniatowej, uczestnictwo w „Hitach Turystycznych Krainy Lessowych Wąwozów”. Szczególną wartość edukacyjną mają zajęcia prowadzone w ramach Ogniska Muzycznego, wśród których wymienić można: naukę gry na pianinie, umuzykalnianie, naukę gry na keyboardzie, -akordeonie, -gitarze klasycznej, -emisję głosu, naukę śpiewu chóralnego. Efekty swojej pracy uczniowie Ogniska prezentują podczas koncertów cieszących się dużym zainteresowaniem i uznaniem publiczności.
Różnorodnych technik artystycznych i nowatorskich formy kreowania sztuki młodzi adepci uczą się na zajęciach Koła Plastycznego. Każda z wystaw plastycznych przygotowywanych przez uczestników Koła jest dużym wydarzeniem, budzącym wśród odbiorców zachwyt i niekłamany podziw.
Zespoły ludowe, śpiewacze, estradowe oraz chóry prowadzone przez instruktorów Centrum Kultury skupiają osoby w różnym wieku (od 6 do 70 lat). Z uwagi na ich szczególny charakter, mający swe odzwierciedlenie w oryginalnym repertuarze oraz różnorodnym wyrazie artystycznym, wymienimy je wszystkie: Dziecięca Kapela Ludowa z Poniatowej, Kapela Ludowa z Poniatowej, Zespół Zielone Sioło z Niezabitowa, Zespół Śpiewaczy Kowalanki z Kowali, Zespół Estradowy Nadzieja z Poniatowej, Zespół Wokalny Wiolinki z Poniatowej Wsi, Zespół Wokalny z Akompaniamentem Poniatowianki, Chór Cum Musica.
Możliwość zdobycia wiedzy z zakresu historii sztuki, – muzyki, -nauka gry na instrumentach, -uczestniczenie w śpiewie chóralnym, -ćwiczenia śpiewu solowego powodują, że proponowane przez instruktorów Centrum Kultury sposoby nauczania poszerzają wiedzę ogólną dając możliwość zdobywania wiedzy szczegółowej, wpływając tym samym na poziom intelektualny każdego z uczestników zajęć. Stajemy się szkołą myślenia humanistycznego pozwalającego rozumieć ludzkie wytwory i zachowania, uczymy interpretować rzeczywistość, wyrabiamy krytycyzm, samodzielne myślenie. Stosowana metodyka nauczania jest wynikiem wielu lat pracy pedagogicznej i artystycznej oraz indywidualnych, twórczych poszukiwań każdego z instruktorów. Zasadniczym celem procesu edukacji kulturalnej jest ukształtowanie i rozwijanie postawy badawczej. Człowiek stale dąży do potwierdzenia i powiększenia swojej wartości a poprzez aktywność artystyczną może realizować siebie, odczuwać satysfakcję i dumę, nadawać sens życiu.